Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός.....

......καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα, ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥᾳθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μὴ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθῇς, ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα. Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός ἡμῶν, διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς.

ακούστηκε χθες βράδυ από όλες τις Ορθόδοξες εκκλησίες προετοιμάζοντας μας για το ΣΩΤΗΡΙΟΝ ΠΑΘΟΣ και την ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ.

Κατανυκτικά όλα τα τροπάρια που , όσες εκκλησίες δεν είχαν όλα τα φώτα αναμμένα, το φως των κεριών, μαζί με τα λόγια των τροπαρίων σε ανύψωναν στα ουράνια, σε γαλήνευαν και ένοιωθες μέσα  σου κάτι το υπερφυσικό ηρεμούσες, έκλινες τα μάτια και ακολουθούσες μαζί με τους αποστόλους τον Χριστό στο δρόμο για τον Γολγοθά.

Δεν μπορούμε να πούμε κατάμεστες, όπως διαβάζουμε σε ρεπορτάζ εφημερίδων προ δεκαετιών,κι αυτό γιατί κατάμεστες από τους νεολαίους ήταν τα μπαράκια και οι καφετέριες. Αυτοί αρέσκονται στους ήχους των σκυλάδικων και όχι  στους βυζαντινούς ήχους.

Πρέπει  να πούμε για την εκκλησία η μέρα ξεκινά από το ηλιοβασίμεμα τις προηγούμενης γι αυτό και χθες βράδυ παρακολουθήσαμε τον Ορθρο της ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ κατά την οποία « μνείαν ποιούμεθα τοῦ μακαρίου Ἰωσὴφ τοῦ Παγκάλου, καὶ τῆς ὑπὸ τοῦ Κυρίου καταραθείσης καὶ ξηρανθείσης Συκῆς».

Θα αρκεστούμε σε δυο τροπάρια που ακούσαμε χθες βράδυ

Το ένα από τους «ΑΙΝΟΥΣ»

Ἐρχόμενος ὁ Κύριος, πρὸς τὸ ἑκούσιον Πάθος, τοῖς Ἀποστόλοις ἔλεγεν ἐν τῇ ὁδῷ. Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ παραδοθήσεται ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καθώς γέγραπται περὶ αὐτοῦ. Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθῶμεν αὐτῷ, καὶ συσταυρωθῶμεν, καὶ νεκρωθῶμεν δι’ αὐτόν, ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς, ἵνα καὶ συζήσωμεν αὐτῷ, καὶ ἀκούσωμεν βοῶντος αὐτοῦ, οὐκέτι εἰς τὴν ἐπίγειον Ἱερουσαλήμ, διὰ τὸ παθεῖν, ἀλλὰ ἀναβαίνω πρὸς τὸν Πατέρα μου, καὶ Πατέρα ὑμῶν, καὶ Θεόν μου, καὶ Θεὸν ὑμῶν, καὶ συνανυψῶ ὑμᾶς εἰς τὴν ἄνω Ἱερουσαλήμ, ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν. 

Και το άλλο από τα απόστιχα

Κύριε, τὰ τελεώτατα φρονεῖν, τοὺς οἰκείους παιδεύων Μαθητάς, μὴ ὁμοιοῦσθαι τοῖς ἔθνεσιν ἔλεγες, εἰς τὸ κατάρχειν τῶν ἐλαχιστοτέρων, οὐχ οὕτω γὰρ ἔσται ὑμῖν τοῖς ἐμοῖς Μαθηταῖς, ὅτι πτωχὸς θέλων ὑπάρχω, ὁ πρῶτος οὖν ὑμῶν, ἔστω πάντων διάκονος, ὁ δὲ ἄρχων, ὡς ὁ ἀρχόμενος, ὁ προκριθεὶς δὲ ὡς ὁ ἔσχατος,