Avanti o popolo, alla riscossa,

Γενική απεργία αύριο και ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν μέρος στις κινητοποιήσεις.

Ούτε ΕΝΑΣ σπίτι του.

Όλοι στους τόπους συγκέντρωσης.

ΑΝΔΡΕΣ, ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΠΑΙΔΙΑ, ΜΑΘΗΤΕΣ. ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ, ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ

Δίπλα τους,  πλάι τους, χέρι με χέρι οι ΑΓΡΟΤΕΣ, ΜΙΚΡΟΜΑΓΑΖΑΤΟΡΕΣ – και αυτοί πλήττονται με τα  εξοντωτικά μέτρα της Κυβέρνησής μας- για να πάρουν το μεγαλύτερο …μάθημα σύμπλευσης και συμπόρευσης του Ελληνικού λαού που τον εξαθλίωσαν με τα μέτρα τους  και τους οδηγούν ακόμα και στην ΑΥΤΟΧΕΙΡΙΑ.

Να…. Βουλιάξουμε την ΑΘΗΝΑ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΠΑΤΡΑ και όλες τι πόλεις.

 Να δώσουμε ένα μήνυμα ΚΑΙ στη εσωτερική ΚΑΙ στην εξωτερική ΤΡΟΪΚΑ πως ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.

Να στείλουμε το μήνυμα «NO PASARAN».

Συγχρόνως να στείλουμε και το μήνυμα στους ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ πως δεν πρέπει να παίζουν προσωπικά πολιτικά παιγνίδια «δι’ ίδιον όφελος», σε βάρος των συμφερόντων των εργαζομένων.

Και ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ  όσο και αν διαφωνούμε με κάποιες, ή αν θέλετε με τις περισσότερες, αποφάσεις  των συνδικαλιστικών ηγεσιών να διαδηλώσουμε ΕΝΩΜΕΝΟΙ και ΟΧΙ με ξεχωριστές συγκεντρώσεις.

Λοιπόν αύριο ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

 

Πρώτος στίχος: Avanti o popolo, alla riscossa, Bandiera rossa, Bandiera rossa. Avanti o popolo, alla riscossa, Bandiera rossa trionferà. Επωδός: Bandiera rossa la trionferà Bandiera rossa la trionferà Bandiera rossa la trionferà Evviva il comunismo e la libertà.

Μετάφραση Εμπρός στον λαό, στον ξεσηκωμό Η κόκκινη σημαία, η κόκκινη σημαία Εμπρός στον λαό, στον ξεσηκωμό, Η κόκκινη σημαία θα θριαμβεύσει. Επωδός: Η κόκκινη σημαία θα θριαμβεύσει, Η κόκκινη σημαία θα θριαμβεύσει, Η κόκκινη σημαία θα θριαμβεύσει, Ζήτω ο κομουνισμός και η ελευθερία.

ποίημα για την απεργία του 1933 στο λιγνιτωρυχείο (*)

Τον Αύγουστο του 1933 οι εργάτες, διεκδικώντας τα χρήματα που τους οφείλονταν, πραγματοποίησαν πορεία μαζί με τις οικογένειές τους από τον Άγιο Λουκά προς τα γραφεία της εταιρείας στον Μπρινιά, όπου τους περίμεναν αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες, κάνοντας χρήση των όπλων, τραυμάτισαν αρκετούς από τους διαδηλωτές.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1933
ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΛΟΥΚΑ

Βάρκας Γρυπάρης και Πυλάς έγιναν συμμορία
και στείλαν χωροφύλακες έξω απ' την εργασία.
Εργάτες αποφάσισαν όλοι συγκεντρωμένοι
να πάνε να ζητήσουνε τα χρήματα οι καημένοι.
Και πήραν τις γυναίκες τους και τα φτωχά παιδιά τους
ίσως τους ελυπόντουσαν να πάρουν τα λεφτά τους.

Μα μόλις ήρθαν οι φτωχοί σε ζώνη ματωμένη
ήταν οι χωροφύλακες όλοι ακροβολισμένοι.
Ο Υπομοίραρχος Πύλος ΑΛΤ : δύο φορές φωνάζει
κι αμέσως το περίστροφο από τη θήκη βγάζει.
Τότε οι τίμιοι αυτοί εργάτες τυραγνισμένοι
εσήκωσαν τα χέρια τους απάνω οι καημένοι
Και λέγουνε εις τον Πυλό πάμε για τα λεφτά μας
τέσσερις μήνες μας χρωστάν πεινάνε τα παιδιά μας.

Τότε ο Υπομοίραρχος με λύσσα τους φωνάζει
όλους τους χωροφύλακες και πυρ τους διατάζει
Και βγάζει το πιστόλι του τρία φυσίγγια ρίχνει
και τότε οι χωροφύλακες αρχίσανε και κείνοι.
Πέφτει η πρώτη μπαταριά δέκα κορμιά σφαδάζουν
και με καημό στα χείλη τους κακούργους τους φωνάζουν.
Ο αστυνόμος Αλατζάς του Αλιβερίου φθάνει,
ερχότανε κρυφά - κρυφά στης Βρύσης το ρουμάνι.
Αφού λοιπόν πλησίασε, πίσω και αυτός τους λέγει
άδειασε το πιστόλι του, σηκώνεται και φεύγει.

Έσωσαν τα φυσίγγια τους οι χωροφύλακες
και με τον υποκόπανο αρχίζουν να κτυπούνε.
Τότε ακούστει μια φωνή από μαραμένο στόμα.
Κακούργοι δεν χορτάσατε παρά χτυπάτε ακόμα,
Κι άλλη φωνή ακούστηκε με πόνο με λαχτάρα,
ήτουνε ένας νεαρός που τον λεν Μπαχάρα.
Αυτός τους λέγει, φύγετε κ' εμείς αν θα σωθούμε
εσάς και αυτούς τους αίτιους θα τους εκδικηθούμε.

Έγινε μάχη θλιβερή, μάχη φαρμακωμένη
ποτέ δεν το περίμεναν οι εργάτες οι καημένοι.
Καμπάνα του Αγίου Λουκά βαρούσε πενθισμένα
γιατί είκοσι εργάτες της είχαν πνιγεί στο αίμα.

Ο ποιητής ο Όμηρος απ' την οδό Σταδίου.
Το όνομα του λέγεται, Νικόλαος Β. Αντωνίου

(γραμμένο από εργαζόμενο του λιγνιτωρυχείου κατά την περίοδο εκείνη)

(*) http://dim-ag-ioann.eyv.sch.gr/Poihma_apergias.htm