ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ

Εφιαλτική ζωή για τους εργάτες

Εφιαλτικές συνθήκες ζωής και δουλειάς δημιουργούν για την εργατιά τα νέα σχέδια που συζητούν η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜ.ΑΡ. και τρόικα. Δίνουν τρομακτική συνέχεια στην αφαίρεση εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Φθάνουν σχεδόν στο σημείο να εξαφανίσουν ακόμα και την έννοια του δικαιώματος.

Στη συνάντηση που είχε η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας με την τρόικα την περασμένη Τρίτη -διήρκεσε πάνω από δύο ώρες- επικεντρώθηκαν σε μέτρα που η εφαρμογή τους θα μετατρέψει τους εργάτες σε εξαρτήματα των μηχανών. Οι φορείς της καπιταλιστικής βαρβαρότητας αντιλαμβάνονται τις πνευματικές και σωματικές ικανότητες των εργατών ως εργαλεία για την παραγωγή κερδών. Και ως τέτοια τείνουν να τις χρησιμοποιήσουν.

Στα Εργασιακά τα βασικά χαρακτηριστικά των σχεδίων που απεργάζονται οι πολιτικοί εκπρόσωποι των μονοπωλίων είναι η κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΕΕ) και η επιβολή με νόμο ενός ελάχιστου μισθού, η δραματική αύξηση των ωρών εργασίας, η δυνατότητα διαρκούς αυξομείωσης του χρόνου εργασίας, η μεγαλύτερη ακόμα διευκόλυνση των απολύσεων.

Με την κατάργηση της ΕΓΣΕΕ το αστικό κράτος στερεί τη δυνατότητα από τους εργάτες για κάθε είδους συλλογική διεκδίκηση των όρων πώλησης της εργατικής τους δύναμης. Εξασφαλίζει στη μεγαλοεργοδοσία τη δυνατότητα να αλλάζει συνέχεια τους όρους αυτούς (μέσα από τη γενίκευση των ατομικών και επιχειρησιακών ΣΣΕ) προς το χειρότερο, ανάλογα με το τι απαιτεί η προστασία της κερδοφορίας της. Παρεμβαίνει ακόμα πιο αποφασιστικά προκειμένου να αυξηθεί ο βαθμός εκμετάλλευσης.

…………………………………………………………………………….

Αβέβαιη και η πενιχρή σύνταξη

Για όσους κατορθώσουν να φθάσουν σε ηλικία συνταξιοδότησης οι κεφαλαιοκράτες και οι κυβερνήσεις τους έχουν φροντίσει να τους κλέψουν ό,τι δικαιούνται. Η σχεδιαζόμενη αύξηση του αριθμού ενσήμων από 4.500 σε 6.000 για τη θεμελίωση του δικαιώματος συνταξιοδότησης σε συνδυασμό με τη μεγάλη ανεργία και το χτύπημα της μόνιμης και σταθερής εργασίας θα αυξήσουν τον απαιτούμενο εργάσιμο βίο από τα 20 στα 30 χρόνια. Τριάντα χρόνια δουλειάς για να πάρει κάποιος την κατώτατη σύνταξη! Αν βέβαια κατορθώνει να πάρει... Γιατί με δεδομένη τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας και της ελαστικής απασχόλησης, η συγκέντρωση των απαραίτητων ενσήμων θα γίνεται όλο και πιο δύσκολη.

Σε συνδυασμό μάλιστα με την επίσης σχεδιαζόμενη αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 έτη και την ταυτόχρονη μείωση του προσδόκιμου ζωής στην οποία οδηγούν συνολικά τα παραπάνω μέτρα τότε θα γίνει πράξη αυτό που είχαν αναφέρει κυνικά αρμόδια στελέχη του Εθνικής Υπηρεσίας για τις συντάξεις στη Σουηδία σε ημερίδα του υπουργείου Εργασίας στην Ελλάδα, το 2000: Όσο λιγότερα χρόνια ζει ο συνταξιούχος τόσο λιγότερες θα είναι οι συνολικές συνταξιοδοτικές αποδοχές που θα πάρει! Τόσο το καλύτερο για το κράτος που θα λεηλατεί έτσι ακόμα περισσότερους πόρους από τα Ταμεία για να τους χαρίζει στους κεφαλαιοκράτες μέσα από το αποκαλούμενο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων και κάθε μορφής επιχορήγησή τους. Από τότε και ακόμα πιο παλιά εξυφαίνονταν οι αντεργατικοί σχεδιασμοί, χωρίς να υπάρχουν συνθήκες κρίσης. Την ίδια στιγμή, οι όποιες παροχές (ιατροφαρμακευτικές, συνταξιοδοτικές και άλλες) έχουν απομείνει απειλούνται κι αυτές καθώς ο στόχος για μείωση των εργοδοτικών εισφορών μέχρι 5% θα στερήσει τα Ταμεία και τους αντίστοιχους Οργανισμούς από ζωτικούς πόρους.

……………………………………………………………

Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ

 Όλο το άρθρο εδώ:

http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=16/9/2012&id=14201&pageNo=10&direction=1