Απάντηση του Υ.Π.Ε.Θ. σε ερώτηση του ΚΚΕ σχετικά με την ενισχυτική διδασκαλία στα σχολεία

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ

ΙΖ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  ΟΑ΄

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Αναστασία Χριστοδουλοπούλου): Σας παρακαλώ!

Θα συζητηθεί τώρα η έκτη με αριθμό 427/19-1-2016 επίκαιρη ερώτηση δεύτερου κύκλου του κ. Δελή προς τον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την επανέναρξη για τη φετινή χρονιά της πρόσθετης διδακτικής στήριξης και της ενισχυτικής διδασκαλίας στα σχολεία της χώρας.

Στην ερώτηση θα απαντήσει ο Υπουργός κ. Νικόλαος Φίλης.

Τον λόγο έχει ο κ. Δελής για δύο λεπτά.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

Η ερώτηση του ΚΚΕ αφορά στην ενισχυτική διδασκαλία μαθητών σε δημοτικά και γυμνάσια καθώς και στην πρόσθετη διδακτική στήριξη μαθητών των λυκείων. Αφορά εκείνους τους μαθητές σε όλο το εύρος της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε όλη την χώρα, που εξαιτίας των κοινωνικοταξικών ανισοτήτων, της καπιταλιστικής βαρβαρότητας βέβαια που ζούμε, έχουν μπροστά τους πολλά περισσότερα εμπόδια να υπερπηδήσουν, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις μορφωτικές τους ανάγκες. Αφορά δηλαδή κυρίως παιδιά φτωχών, λαϊκών οικογενειών, οικογενειών που πρώτη τους έγνοια είναι η επιβίωση, εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής που συνεχίζει με ζήλο και η δική σας Κυβέρνηση.

Εξαγγείλατε και μάλιστα βαρύγδουπα στο ξεκίνημα της φετινής σχολικής χρονιάς, κύριε Υπουργέ, την επανέναρξη της ενισχυτικής διδασκαλίας και της πρόσθετης διδακτικής στήριξης, ένα παλαιότερο πρόγραμμα στα πλαίσια της λεγόμενης αντισταθμιστικής εκπαίδευσης. Τι έχει γίνει, όμως, μέχρι σήμερα; Τι έχετε κάνει;

Στην πράξη, απολύτως τίποτα. Ενώ περάσαμε τη μέση της σχολικής χρονιάς, τίποτα σχετικό δεν έχει ξεκινήσει ακόμα στα σχολεία της χώρας. Έτσι, χιλιάδες μαθητές από τα φτωχά λαϊκά στρώματα, που έχουν επείγουσα ανάγκη στήριξης και βοήθειας, γιατί οι γονείς τους δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα με τα δυσβάσταχτα έξοδα των φροντιστηρίων –ειδικά μάλιστα μαθητές που σε τρεις περίπου μήνες, τον Μάη, θα δώσουν πανελλήνιες εξετάσεις- δεν έχουν τη στήριξη που χρειάζονται.

Προκηρύξατε χίλιες περίπου θέσεις εκπαιδευτικών για το πρόγραμμα της ενισχυτικής μέσω ΕΣΠΑ.

Γιατί δεν προχωράτε άμεσα σε αυτές τις προσλήψεις; Τι σας εμποδίζει; Γιατί καθυστερείτε; Θέλετε να φθάσουμε κοντά στο Πάσχα, για να ξεκινήσουν τα μαθήματα της ενισχυτικής; Τι νόημα θα έχει τότε; Δεν θα είναι απλά για τα μάτια του κόσμου;

Σας ρωτάμε, λοιπόν, και κλείνω, κυρία Πρόεδρε, και αναμένουμε συγκεκριμένες απαντήσεις –τις αναμένουμε με ενδιαφέρον- και δεσμεύσεις. Τι θα κάνετε, κύριε Υπουργέ, ώστε η ενισχυτική διδασκαλία και η πρόσθετη διδακτική στήριξη να ξεκινήσουν επιτέλους, άμεσα, χωρίς άλλη καθυστέρηση, να χρηματοδοτηθούν πλήρως και επαρκώς από τον κρατικό προϋπολογισμό και ακόμα, από την επόμενη χρονιά να ξεκινούν με την έναρξη της σχολικής χρονιάς και όχι όπως φέτος, καθυστερημένα;

Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Αναστασία Χριστοδουλοπούλου): Ευχαριστώ.

Κύριε Υπουργέ, έχετε τον λόγο για τρία λεπτά.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΙΛΗΣ (Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ.

Κύριε συνάδελφε, συμφωνούμε ότι τα νεοφιλελεύθερα μνημόνια μετέτρεψαν την εκπαίδευση σε μια σκληρά ταξική περιπέτεια όχι μόνο για τα χαμηλά λαϊκά στρώματα, αλλά και για τα μεσαία στρώματα. Δεν λειτουργεί η εκπαίδευση ούτε ως μηχανισμός κοινωνικής ανόδου. Και βεβαίως, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν φταίει το ασανσέρ που σταμάτησε. Φταίει ο μηχανισμός και όχι η πόρτα και το φως που έσβησε. Δηλαδή, βρισκόμαστε στη μέση μιας απροσδόκητης εξέλιξης, που αφορά όλη την περίοδο του μνημονίου, μιας κοινωνικής καθίζησης και μιας απαξίωσης του δημόσιου σχολείου, μιας προσπάθειας υποβάθμισης του δημόσιου σχολείου.

Ως Κυβέρνηση της Αριστεράς, προγραμματικά και καθημερινά με την πράξη μας, μέσα σε πολύ δύσκολες δημοσιονομικές συνθήκες, είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε και να καταργήσουμε αυτές τις βαθιά αντικοινωνικές και αντιλαϊκές πολιτικές των τελευταίων χρόνων, να διασφαλίσουμε την περαιτέρω αξιοπιστία του δημόσιου σχολείου, που υλοποιεί τον κανόνα και την αξίωση ισότητας για όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως κοινωνικής προέλευσης, χρώματος, θρησκείας ή οποιασδήποτε άλλης διάκρισης.

Θέλουμε, λοιπόν, να διαφυλάξουμε τη δημόσια εκπαίδευση ως ύψιστο κοινωνικό αγαθό και να μην μετατραπεί σε εμπόριο. Υπάρχει η ελληνική ιδιορρυθμία της παράλληλης εκπαίδευσης, όπως τα φροντιστήρια, ένα σύνολο θεσμών της παραπαιδείας, τα οποία δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό υπονομεύουν τη συνταγματική επιταγή της δωρεάν δημόσιας εκπαίδευσης.

Είμαστε έτοιμοι να επανακαταθέσουμε αυτήν την εβδομάδα το νομοσχέδιο που αφορά την ενισχυτική διδασκαλία. Περιλαμβανόταν στο παράλληλο πρόγραμμα. Γνωρίζετε τις διαδικασίες που συνέβησαν κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου και είμαστε αναγκασμένοι να το καταθέσουμε τώρα. Έχουμε διασφαλίσει χίλιες είκοσι τρεις πιστώσεις για προσλήψεις από το επιχειρησιακό πρόγραμμα «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση 2014-2020» και οι περιφερειακοί διευθυντές και διευθυντές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχουν προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες, ώστε σύντομα να υπάρξει η πρόσληψη εκπαιδευτικών με χρήση του ενιαίου πίνακα αναπληρωτών.

Στο Πρόγραμμα Ενισχυτικής Διδασκαλίας συμμετέχουν μαθητές και μαθήτριες όλων των τάξεων του Γυμνασίου και του ΕΠΑΛ που υστερούν στα βασικά μαθήματα: Αρχαία, Νέα, Μαθηματικά, Φυσική και Χημεία. Σκοπός του προγράμματος είναι η μείωση της μαθητικής διαρροής και η επανένταξη των μαθητών και μαθητριών στη διαδικασία της μάθησης, η βελτίωση της απόδοσής τους. Είναι, με λίγα λόγια, η ολοκλήρωση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης.

Ως εκ τούτου, με τη λειτουργία της ενισχυτικής διδασκαλίας λαμβάνουμε ιδιαίτερη μέριμνα, ώστε να υπάρξουν τάξεις εκεί όπου παρατηρούνται υψηλά ποσοστά σχολικής αποτυχίας και διαρροής. Το ωρολόγιο πρόγραμμα του Προγράμματος Ενισχυτικής Διδασκαλίας για την Α΄ τάξη του Γυμνασίου είναι δέκα ώρες, για τη Β΄ και την Γ΄ είναι από δώδεκα ώρες.

Οι περιορισμένοι πόροι των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, μας ανάγκασαν να μην προτάξουμε το Πρόγραμμα της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης, αλλά της Ενισχυτικής Διδασκαλίας.

Εξετάζουμε, όμως, τον τρόπο ένταξης και του προγράμματος της πρόσθετης διδακτικής στήριξης για το επόμενο σχολικό έτος –συμφωνώ μαζί σας- όχι με καθυστέρηση, αλλά από την αρχή.

Η υπόσχεση που δίνουμε είναι πολιτική υπόσχεση στην Ελληνική Αντιπροσωπεία –για άλλη μια φορά– ότι όλα τα σχολεία για πρώτη φορά στα σχολικά χρονικά θα λειτουργήσουν κανονικά το 2016 στις 11 Σεπτεμβρίου.

Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Αναστασία Χριστοδουλοπούλου): Κύριε Δελή, έχετε τον λόγο για τρία λεπτά.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΕΛΗΣ: Ευχαριστώ.

Προσπερνώντας το αναθεμάτισμα των μνημονίων που κάνατε για άλλη μία φορά, θυμίζοντάς σας απλώς ότι κι εσείς ψηφίσατε το τρίτο μνημόνιο παρέα με άλλους διακόσιους είκοσι έναν Βουλευτές, προσπερνώντας τα «συμφωνούμε», το «τσάι και συμπάθεια» στα αιτήματα και στις λαϊκές ανάγκες, αυτό που είπατε σχετικά με την επανακατάθεση του νομοσχεδίου για την ενισχυτική διδασκαλία δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ανανέωση παλιότερων υποσχέσεων από το παράλληλο πρόγραμμα, το οποίο θυμίζουμε ότι το πήρατε άρον-άρον πίσω πριν από λίγο καιρό.

Κύριε Υπουργέ, δεν ακούσαμε καμία δέσμευση για το πότε ακριβώς θα ξεκινήσει το πρόγραμμα της ενισχυτικής και θέλουμε συγκεκριμένη ημερομηνία γι’ αυτό. Δεν ακούσαμε καμία εγγύηση φυσικά για το τι θα γίνει του χρόνου. Δεν έγινε αυτήν τη σχολική χρονιά. Τι εχέγγυα δίνετε ότι αυτό που λέτε θα γίνει τον Σεπτέμβρη του 2016;

Σας θυμίζω, όμως, εδώ ότι φέτος στις 25 του Γενάρη βγάλατε μία εγκύκλιο, που στείλατε στα δημοτικά σχολεία της χώρας, που απαγορεύει ουσιαστικά την ενισχυτική στα δημοτικά, θεωρώντας ως σοβαρό παράπτωμα και κακή διοικητική πρακτική τι; Το να διατίθενται οι όποιες πλεονάζουσες ώρες των εκπαιδευτικών στην ενισχυτική μικρών παιδιών που έχουν ανάγκη. Γιατί; Στα δημοτικά, δηλαδή, δεν υπάρχουν παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες που πρέπει να υποστηριχθούν; Τι θα γίνουν αυτά; Θα αφεθούν στο έλεος της μοίρας τους; Πότε θα φροντίσετε γι’ αυτά με ένα πρόγραμμα ενισχυτικής διδασκαλίας;

Καταργείτε την ενισχυτική ανά σχολική μονάδα με την εγκύκλιο που στείλατε, ενώ είναι παιδαγωγικά και κοινωνικά ορθό να γίνεται ανά σχολική μονάδα, και την περιορίζετε στα λεγόμενα σχολικά κέντρα ενισχυτικής, που θα συγκεντρώνουν παιδιά μέχρι και από εφτά σχολεία.

Δεν είναι μόνο ότι αυτά τα κέντρα τα μειώνετε συνέχεια, πριν καν ξεκινήσουν την λειτουργία τους. Στην Αττική μόνο, από τα ογδόντα ένα αρχικά προβλεπόμενα, τελικά θα λειτουργήσουν τα εβδομήντα ένα και βλέπουμε. Δεν είναι μόνο ότι στα περισσότερα απ’ αυτά τα κέντρα δεν θα λειτουργήσουν όλα τα αναγκαία τμήματα που έχουν ανάγκη οι μαθητές. Τη μετακίνηση των παιδιών από και προς αυτά τα κέντρα τη σκεφτήκατε καθόλου; Πώς θα την αντιμετωπίσετε; Με ποιες συγκοινωνίες; Ή και αυτό πάλι θα αφεθεί στις πλάτες των γονιών για άλλη μία φορά; Και, ξέρετε, το πρόβλημα αυτό δεν αφορά μονάχα στην επαρχία. Κι εδώ, στην Αττική, παραδείγματος χάρη, τα παιδιά από τα Σπάτα, την Αρτέμιδα, τη Ραφήνα, το Πικέρμι, τον Μαραθώνα, τη Μάκρη υποχρεώνονται να συγκεντρώνονται μόνο στην Αρτέμιδα, γιατί μόνον εκεί θα λειτουργήσουν τέτοια κέντρα ενισχυτικής.

Κύριε Υπουργέ, είναι βέβαιο ότι με την τακτική αυτή και τις αποφάσεις σας, αποκλείονται στην πράξη χιλιάδες παιδιά.

Συνεχίζετε επίσης την άθλια τακτική και πολιτική της προσωρινής εργασίας στην εκπαίδευση, μια σχέση εργασίας κατεξοχήν αντιπαιδαγωγική, εκτός βέβαια των άλλων αντεργατικών χαρακτηριστικών της.

Τρομερά και απίστευτα είναι, κύριε Υπουργέ, τα κενά μόνιμων εκπαιδευτικών στα σχολεία. Τα καλύπτετε με χιλιάδες προσωρινές προσλήψεις εκπαιδευτικών, που εκτός από την εργασιακή ανασφάλεια που βιώνουν, υφίστανται και μεγάλες καθυστερήσεις στην πληρωμή τους. Ενώ τάξατε δέκα χιλιάδες διορισμούς για το 2016 και καμιά εικοσαριά χιλιάδες ώς το 2018, δεν προβλέπεται ούτε ένα ευρώ γι’ αυτούς τους διορισμούς στον φετινό προϋπολογισμό.

Αλήθεια, γιατί οι χιλιάδες αναπληρωτές να πληρώνονται από το ΕΣΠΑ και όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό; Τι είναι, δηλαδή, ο κρατικός προϋπολογισμός; Απαγορευμένος καρπός για τον λαό μας και οι μόνοι που δικαιούνται να τρώνε απ’ αυτόν είναι οι δανειστές, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές; Και ύστερα μιλάτε και για το ταξικό πρόσημο της πολιτικής σας. Υπάρχει ταξικό πρόσημο στην πολιτική σας, μόνο που είναι υπέρ του κεφαλαίου και όχι υπέρ του λαού.

Πριν κλείσουμε, θα θέλαμε να σας πούμε και κάτι ακόμα, που αφορά το διάλογο που εξαγγείλατε και συνεχίζετε για την παιδεία. Δεν ξέρω, είναι καινούριο «φρούτο» αυτό, καινούρια τακτική. Κάνετε υποδείξεις και δίνετε οδηγίες, υπαγορεύετε στους φορείς της εκπαίδευσης τι θα πουν και αυτό το ονομάζετε ελεύθερο και δημοκρατικό διάλογο. Δείτε λιγάκι την επιστολή που έστειλε ο κ. Γαβρόγλου στους φορείς και θα καταλάβετε τι εννοώ.

Κύριε Υπουργέ, θέλουμε να δεσμευθείτε τώρα, σήμερα: Πότε ακριβώς θα ξεκινήσει το πρόγραμμα της ενισχυτικής, που έχει καθυστερήσει πάρα πολύ καιρό; Έπρεπε ήδη να έχει ξεκινήσει. Πότε ακριβώς θα ξεκινήσει και για τα δημοτικά και για τα γυμνάσια και για τα λύκεια;

Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Αναστασία Χριστοδουλοπούλου): Έχετε τον λόγο, κύριε Φίλη.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΙΛΗΣ (Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων): Βλέπω ότι διευρύνετε το αίτημα της ερώτησής σας. Η ερώτηση αφορά την ενισχυτική διδασκαλία στα γυμνάσια. Τώρα βλέπω ότι μας προτείνετε να δεσμευτούμε και για τα δημοτικά και για τα λύκεια.

Σας εξήγησα και νωρίτερα: Για τα μεν δημοτικά δεν προβλέπεται, για το δε θέμα των λυκείων δεν υπάρχουν πιστώσεις για φέτος. Συνεπώς και εσείς ορθώς στην ερώτησή σας δεν αναφέρεστε στο σύνολο των βαθμίδων αλλά μόνο στα γυμνάσια.

Δεύτερον, είναι αλήθεια ότι υπήρξαν εγκύκλιοι που αφορούν τις πλεονάζουσες ώρες. Δεν γνωρίζω αν γνωρίζετε ακριβώς ποια είναι η πραγματικότητα. Θα προκαλέσουμε με στοιχεία μια συζήτηση στη Βουλή, για να αντιληφθείτε πώς δημιουργούνται, πέρα από τα πραγματικά που υπάρχουν –και το αναγνωρίζουμε-, και τεχνητά κενά στην εκπαίδευση.

Δυστυχώς τα κενά αυτά δημιουργούνται από την, θα έλεγε κανένας, υπάρχουσα πραγματικότητα, που επιβιώνει, επιζεί, των πελατειακών σχέσεων στον χώρο της εκπαίδευσης. Δεν θα ήθελα να προχωρήσω περισσότερο, αλλά σας εγγυώμαι ότι θα γίνει συζήτηση στη Βουλή για αυτό το θέμα, διότι αυτή η ιστορία των κενών από πλεονάζουσες ώρες, των τεχνητών κενών δηλαδή, είναι μια ιστορία κατασπατάλησης πόρων από τον προϋπολογισμό, δημόσιων πόρων, που πληρώνει ο Έλληνας πολίτης. Και είμαι σίγουρος ότι και το ΚΚΕ, όπως και τα άλλα κόμματα θα αναγνωρίζουν ότι αυτό το φαινόμενο πρέπει να σταματήσει.

Τρίτον, δεν τάξαμε και δεν τάζουμε διορισμούς. Είναι πολιτική μας θέση και εργαζόμεθα με μέθοδο, με σύστημα, να γίνουν από φέτος διορισμοί όσο το δυνατόν περισσότεροι, μόνιμοι διορισμοί, στο σύνολο της εκπαίδευση, ούτως ώστε μέσα σε μία τριετία να υπάρχουν είκοσι χιλιάδες νέες μόνιμες θέσεις εργασίας. Επαναλαμβάνω, δεν τάζουμε. Εργαζόμεθα με τον πιο συγκεκριμένο, παραγωγικό και σαφή τρόπο.

Τελειώνοντας, θέλω να σας πω ότι ο διάλογος είναι απροκατάληπτος, δεν είναι προκατασκευασμένος. Τα ερωτήματα δεν συνιστούν θέσεις. Όποιος θέλει, θέτει ερωτήματα. Υπάρχει μια ευρεία συναίνεση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής ανάμεσα σε όλα τα κόμματα εκτός του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής. Δεν εννοώ τίποτα περισσότερα, για να είμαι σαφής, μην πάει πουθενά το μυαλό σας, αλλά μόνο αυτά τα δύο κόμματα έχουν διαφωνήσει στον διάλογο όπως θα πρέπει να γίνει στο πλαίσιο της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων. Δεν σημαίνει ότι συμφωνούν όλα τα κόμματα. Μιλάμε για τη διαδικασία του διαλόγου, για την ατζέντα του διαλόγου.

Από εκεί και πέρα καθένα κόμμα –και εσείς- από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες μπορεί να συμβάλει, κατά τη γνώμη μας, στη διαμόρφωση θέσεων κοινής αποδοχής. Διότι η εκπαίδευση είναι από εκείνα τα λίγα, θα έλεγε κανένας, κοινωνικά αγαθά τα οποία οφείλουμε να προασπίσουμε από αντιδικίες, άχρηστες και αχρείαστες.

Μπορούμε να βρούμε κοινούς τόπους. Και βεβαίως μπορεί κανείς να έχει μια αντίληψη για τον καπιταλισμό και τη λειτουργία της εκπαίδευσης στο πλαίσιο του καπιταλισμού, αλλά αυτό που ζητάει ο Έλληνας γονιός και ο μαθητής και ο καθηγητής είναι να βρούμε λύσεις εντός αυτού του συστήματος, γιατί εκτός δεν μπορούμε να βρούμε σήμερα. Σιγά-σιγά να βρούμε λύσεις, αυτονόητες λύσεις, που δυστυχώς σήμερα τα μνημόνια, η βαρβαρότητα των μνημονίων και του νεοφιλελευθερισμού έχουν αναιρέσει επί τόσα χρόνια.

Επαναλαμβάνω, να βρούμε αυτονόητες λύσεις που συνάδουν με στοιχειώδη αντίληψη της λειτουργίας του σχολείου, που είναι αναγκαία αυτή η λειτουργεία για την κοινωνική αναπαραγωγή, που βεβαίως έχει πρόσημο ταξικό – καμία αντίρρηση. Αλλά η μόρφωση, όπως ξέρετε, δεν είναι προσδιορισμένη κατά τρόπο ολοκληρωτικό από ταξικές συνδηλώσεις. Έχει και τη δική της αυτονομία. Έχει την αυταξία της. Και αυτήν έχουμε κληθεί όλοι να υπερασπίσουμε με βάση τις ιδιαίτερες –επαναλαμβάνω– ιδεολογικές και αξιακές αρχές μας.

Αλλά οφείλουμε να δώσουμε στα παιδιά τον απελευθερωτικό χαρακτήρα της μόρφωσης. Διότι από την κρίση δεν θα βγούμε αν δεν κάνουμε μια βασική επένδυση. Και αυτή η επένδυση είναι στο σχολείο.

Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Αναστασία Χριστοδουλοπούλου): Ευχαριστούμε κι εμείς.