...Αποχαιρετισμός στα όπλα...

 Σε όλη τους τη ζωή θα θυμούνται τη μέρα της αποφοίτησης τους από το Δημοτικό Σχολείο Γαλάτιστας οι μαθητές της σχολικής χρονιάς 2014-15

Μια γιορτή που ετοίμασαν οι γονείς τους και που μαζί με τους δασκάλους τους πέρασαν μια όμορφη μέρα.

.

Και όσο συντηρητικοί ήταν οι γονείς και οι δάσκαλοι – υπάρχουν και οι εξαιρέσεις του κανόνα- άλλο τόσο ….φιλελεύθερα ήταν τα παιδιά. Ξεκινώντας από ένα μουδιασμένο στην αρχή παιγνίδι που το μούδιασμα οφείλονταν στο ότι υπήρχε πρόβλημα με τη μουσική στο τέλος παρέσυραν στο μπουγέλωμα και τη δασκάλα τους.

 Και πράγματι – θα το δείτε και στα βίντεο, όλα ή μήπως σχεδόν όλα, τα παιδιά μικρά μεγάλα και πολύ μεγάλα γίνανε ένα. Και παραφράζοντας τους στίχους του ποιητή θα πούμε πως «έσμιξε η μάνα με το παιδί, η δασκάλα με το μαθητή , το αγόρι με το κορίτσι και το μικρό παιδί με το μεγάλο και γίναμε όλοι ένα δεμάτι»

Μια ζωή ή καλύτερα σε όλη τους τη ζήση θα τη θυμούνται τη μέρα αυτή. Μια μέρα που η ανεμελιά ,η αθωότητα  τους στο παιγνίδι  θα μείνει ανεξίτηλα γραμμένη στο σκληρό δίσκο του μυαλού τους. Αύριο, άντε μεθαύριο αυτή η ξενοιασιά, η ανεμελιά, η αθωότητα θα αντικατασταθούν με τον προβληματισμό, με την υπευθυνότητα με το ερωτικό σκίρτημα.

Βλέποντας όλα  αυτά οι μεγάλοι, γονείς και δάσκαλοι  αλλά και όσοι βρέθηκαν στο γλέντι αυτό,  ξεφύλλιζαν νοερά τις δικές τους παιδικές σελίδες και φέρνανε στο νου τους τη δική τους αποφοίτηση (*)

Δεν μπορέσαμε να δούμε αν υπήρχαν και παιδιά που οι γονείς τους δεν τα άφησαν να ΠΑΙΞΟΥΝ, αλλά αν συνέβει κάτι τέτοιο αυτό τα παιδιά  ΔΕΝ θα τους το συγχωρέσουν ποτέ.

Πρέπει να πούμε πως στην άριστη αυτή γιορτή συνέβαλαν και οι Ζαφείρης και Κώστας ψήνοντας ώρες ολόκληρες σουβλάκια και λουκάνικα.

Και θα τους έβρισκε και η νύχτα εκεί αν δεν άρχισε να ψιλοβρέχει. Κάτι ακούσαμε ότι θα συνέχιζαν στο president , αλλά δεν ξέρουμε αν συνεχίστηκε εκεί το γλέντι αυτό γιατί έπρεπε να πάμε «εκτός έδρας»

Και από εμάς εδώ ευχές στα παιδιά για ότι καλύτερο στη συνέχεια τη ζωής τους. Και κάτι ακόμα. Μέσα τους να κρατήσουν σε μια ακρούλα το παιδί που έχουν μέσα τους. Να μη το …σκοτώσουν. Όποιος σκοτώνει το παιδί που έχει μέσα του και το αντικαθιστά με το κύριος ή κυρία θα …γεράσει πριν την ώρα του.(**)

(*) Από εδώ κάνουμε έκκληση του χρόνου να φροντίσουν να βρεθούν αυτοί που αποφοίτησαν από το δημοτικό σχολείο Γαλάτιστας τη σχολική χρονιά 1958-1959. Από την τελευταία φορά που σμίξανε πέρασαν κάπου 25 χρόνια

(**)

Κάποτε  πέθανε ένας πολύ μεγάλος, όχι σε ηλικία αλλά σε προβολή, άνθρωπος και ,όπως ήταν αναμενόμενο, πήγε στον παράδεισο.

Εκεί ο Άγιος Πέτρος για τον αφήσει να μπει μέσα του έκανε μια και μόνο ερώτηση «Πόσες φορές στη ζωή σου έπαιξες σαν παιδί»

Μ’ αυτήν την ερώτηση ήθελε να δείξει πως πρέπει όσε φορές να δίνετε η ευκαιρία , στην κυριολεξία να γινόμαστε παιδιά και να παίζουμε σαν παιδιά όσα χρόνια κι αν έχουμε στην πλάτη μας.

Αυτό μας το διηγήθηκε- δεν ξέρω αν το θυμήθηκα σωστά- σε μια σύναξη της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας πριν από μερικές δεκάδες χρόνια.

Και θα κλείσω με το παρακάτω σλόγκαν

«Η ΣΟΒΑΡΟΦΑΝΕΙΑ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ»