Την γλώτταν μου έδωκαν .....Γαλατσιάνκην

 Από την Εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΓΑΛΑΤΙΣΤΑΣ" (Αρ.φυλ.14)

Η σύνταξη της εφημερίδας αισθάνεται την υποχρέωση να ευχαριστήσει δημόσια την κ. ΚΑΤΙΝΑ ΚΟΥΜΠΟΤΗ - ΜΑΤΣΟΥΚΗ για την προσπάθειά της να καταγράψει την ....γλώτταν μας, αλλά και για την ευγενή χειρονομία της να μας παραχωρήσει την εργασία της αυτή.

αβέρτα = συνέχεια ανοιχτά, ελεύθερα.

άβνταλ   =  η απρόσεχτη.

άβνταλος   = ο απρόσεχτος.

*αβταλουσύν =  η απροσεξιά (απ’ τν αβταλουσύνη τ’, γκριμουτσακίσκι κι                                   έφαγι τα μούτρ’ τ’)

άγαρμπους   = ο άκομψος.

αγαστέρα =  το μπουκάλι. (φέρει μαρί τν αγαστέρα μι του λάδ’)

αγιάζ (το) = το πρωινό κρυό. (τουν έφαγι τ’ αγιάζ’ )

αγκαστρουμέν (η) =  η έγκυος. (είνι ή μι φαίνιτι μαρί γκαστρουμένην η                                        Λέν’)

αγγειά (τα) = τα δοχεία. (για τράβα καθάρσι τ’ αγγειά γαιτί πρέπ’ να βάλουμι μέσα ρακί)

άγκουνας   = ο αγκώνας.

αγκουρίδα = η άγουρη ρόγα από το σταφύλι.

αγλέφαρους   = το μέτωπο της κεφαλής.(ά ούλα κι ούλα τουν αγλέφαρου                      τον θέλω καθαρό)

αγουστέρα =  η  σαύρα.

αγριντιά =  ο κορμός δέντρου που στήριζε τη στέγη. (τουν κρέμασι                                  ανάποδα απ’ τν αγριντιά γιατί δεν κάταν καλά)

αδειάζου = ευκαιρώ. (Αμα αδειάσ’ έλα που συ θέλω)

αδιάνιτ = σε αφασία.

άκλουθου ή ακλούθ’ = το ύστερο της λεχώνας.

άκουμπέτ = πράγματι, πάνω στην ώρα του.

αλ’ βουλά = άλλη φορά. (αλ βουλά να μη του ξανακάνεις αυτό)

άλαλα - μπούλαλα = άνω - κάτω, ανάκατα.

αλαμπουρνέζκα (τα) = τα ασυνάρτητα λόγια.(τί αλαμπουρνέζκα μας                                                      τσαμπουνάει πάλι αυτός;)

αλαρίσμινις   = ανεπιθύμητες επισκέψεις γυναικών.

αλατζιάς =    ρούχο αντρικό  πάνω από το πουκάμισο.

αλαφαντόν = αναφανδόν, όλα στη φόρα.

αλαφρουμπαλάντζα = η επιπόλαιη.

αλικάν = γεωργικό εργαλείο αλωνισμού.

αλισβιρίς (το) =  η δοσοληψία.  (να κόψ’ τ’ αλισβισρίσια μ’ αυτόν γιατί δεν                                   είναι καλός ανθρωπος)

αλτσιάς   = το πέταλο του αλόγου.

αμανέτ (το) = το ενέχυρο.( αμα χρειαστεί ακόμα και τουν κήπο θα βάλουμε                    αμανέτ για να του σπουδάσουμι του πιδί)

αμάχ(ι) (το) = το μίσος. (απου τότε που τον χτύπση αμάχι τουν έχ’)

αμπούλα = μπάλα από χιόνι.

ανγκαίους  = το  αποχωρητήριο.(βλέπε και αχαλές, απόπατους)

ανάμ = το αναπάντεχο, το θαύμα.(τι αναμ ήταν μαρί πάλι μ,ι τούτου)

ανιγκάζου = σκαλίζω τη φωτιά. (ανέγκασι τ΄φωτιά γιατί θα σβήσ΄)

ανικούκουρδα = με λυγισμένα γόνατα.(αμα δεν έχ’ καρέκλα, κάτσι                                             ανικούκουρδα)

ανιμουσουσούρσμα (το) =  ο δυνατός αέρας που σηκώνει το χιόνι.

ανισκουμπώθκα = μάζεψα τα μανίκια για δουλειά. (ανισκουμπώσ’ κι πιάσι                                του θκέλ’)

ανιτσούμσα = συνήλθα, δυνάμωσα. (ανιτσούμσι σα τράβξει δυο ρακιά)

αντέτ (το) = το έθιμο. (αντέτ τν έχουμι τ’ καμήλα στου χουριό)

αντιρούμι = διστάζω, σιχαίνομαι.

απάνσζ = επάνω στην ώρα.

απλουγιούμι = απαντώ. (γιατί ρε δεν απλουγιέσι που σι φουνάζω)

απόπατους  = το  αποχωρητήριο.

απόρξει = απέβαλε το έμβρυο.

απουλιάνα =  το ανοιχτό μέρος, αλάνα.

απουλνώ = αφήνω ελεύθερο. (απόλνια τα πράματα να πα να βουσκήσν’)

αραντσές   = είδος φαγητού με αλεύρι.

αραρούτ (το) = φαγητό για βρέφη με νισετέ.

αρβάνα =   η χοντρή και μάλλινη κουβέρτα με κρόσια, βελέντζα, φλοκάτη.

αρνίθια (τα) = οι όρνιθες, κότες.

αρτύθκα = δεν νήστεψα.

άσουτου = πάρα πολύ, ατελείωτο.

αστάρ (το) =  η φόδρα.

αστόϊσα = ξέχασα. (πάλι  αστόϊσις να  μι φέρς του τσγιάπ’)
αστρέχα =  η προεξοχή στέγης.

αφιντάκους   = ο πατέρας.

αφκριούμι = κρυφακούω. (άμα χούι κι αυτό ν’ αφκριέσι συνέχεια)

αφλάδα = φύλλο βιβλίου. (πάλι τν αφλάδα έκουψις να τλίξ’ τα ψάρια;)

αχαλές   = το αποχωρητήριο.

αχαμνουσύν =  η αδιαθεσία. (τράβα φωνάξι του γιατρό γιατί έχου μια                             αχαμνουσύν στου στουμάχ’)

αχμάκς   = ο βλάκας. (τέτοις αχμάκς που είναι προυκουπή γυρεύς;)

αχταρμάς   = ανακατεμένα, διάφορα.