ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ Ε μ ε ί ς Θ ε α τ έ ς; (*)

ΣΑΠΙΛΑ

Όταν καθημερινά σ’ όλο τον πλανήτη χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν από πείνα και έλλειψη φαρμάκων.

Όταν στις χώρες της Ε.Ε. το 1/3 των πολιτών ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και τουλάχιστον το 10% είναι άνεργοι (25.000.000).

Όταν στη χώρα μας η ανεργία είναι η υπ' αριθμόν ένα απειλή και οι άνεργοι ξεπερνούν τις 500.000

ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ

400 πολυεκατομμυριούχοι έχουν περισσότερο πλούτο από τον παγκόσμιο πληθυσμό και το 20% του πληθυσμού της είναι 60 φορές πλουσιότερο από το φτωχότερο 20%.

Ε, ΤΟΤΕ Η ΣΑΠΙΛΑ ΕΧΕΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΘΕ ΟΡΙΟ

ΤΡΕΛΑ

Όταν η τεχνολογική εξέλιξη χρησιμοποιείται εις βάρος της ανθρωπότητας, (οπλικά συστήματα μαζικής εξόντωσης, πυρηνικά όπλα, ρύπανση και καταστροφή του περιβάλλοντος),

Όταν η ηλεκτρονική επανάσταση και αυτοματοποίηση της παραγωγής χρησιμοποιούνται εις βάρος του ανθρώπου

Ε, ΤΟΤΕ Η ΤΡΕΛΑ ΕΧΕΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΘΕ ΟΡΙΟ!

ΚΟΡΟΪΔΙΑ

Όταν κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο καλύτερος τρόπος για να ζήσουμε είναι να ....αυτοκτονήσουμε

Ε, ΤΟΤΕ Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΕΧΕΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΘΕ ΟΡΙΟ!

Πως να χαρακτηρίσει κανείς λογικός άνθρωπος τις με στόμφο διακηρύξεις για δήθεν ανάπτυξη και για μονόδρομους όταν για να επιτευχθεί αυτή η ανάπτυξη που υποτίθεται σε τελική ανάλυση θα είναι για το καλό μας πρέπει πρώτα να πεθάνουμε, πρέπει πρώτα να γυρίσουμε στον εργασιακό και ασφαλιστικό μεσαίωνα;

Τι είδους προοδευτική πολιτική είναι αυτή που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στην Ομηρία και εξαθλίωση των εργαζομένων;

Πόσα επιτέλους πρέπει να θυσιάσουμε στο βωμό του ιδιωτικού κέρδους για να μας κάνουν την χάρη να επενδύσουν οι κ.κ. βιομήχανοι;

Παραγραφή χρεών;

Αιώνιο διακανονισμό χρεών;

Απελευθέρωση των απολύσεων;

Κατάργηση των υπερωριών;

Ελαστικό ωράριο;

Κατάργηση του 8ώρου;

Κατάργηση του πενθημέρου;

Πλήρης απαλλαγή από φόρους;

Τι παραλογισμός είναι αυτός με την ΟΝΕ και το ξεπούλημα των πάντων στον ιδιώτη;

Μα ποιος επιτέλους κατάντησε τόσες επιχειρήσεις προβληματικές;

Μιλάνε για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου;

Αν μιλήσουμε για τις ΔΕΚΟ κάποιες κυβερνήσεις θα έπρεπε να κρυφτούν ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ.

Κάποιοι υπουργοί θα έπρεπε να είχαν παραιτηθεί. Αλλά στον τόπο μας εκτός των άλλων σήμερα δεν υπάρχει φιλότιμο.

Αν δε μιλήσουμε για ιδιωτικές επιχειρήσεις ας μας πει κάποιος από τους υπέρμαχους της επί των πάντων ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ποιος έκανε προβληματική τη ΣΟΦΤΕΞ, τη ΒΕΛΚΑ, την ΤΕΞΤΙΛΙΑ, οι εργαζόμενοι ή μήπως οι κ.κ. Κεφάλας, Καρέλας και Μιχαηλίδης;

Πως είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοιο απύθμενο θράσος και να περιμένουν να χάψουμε σε μια νύχτα τα επιχειρήματα της «σκληρής δραχμής» και να αισθανόμαστε ηλιθίως ευτυχισμένοι που συρθήκαμε να μπούμε στο ΜΣΙ;

ίσως πει κάποιος: Το να αφορίζεις και να κριτικάρεις είναι εύκολο. Το να δημιουργείς είναι ο δύσκολο.

Συμφωνούμε.

Μα να είστε σίγουροι ότι η κριτική μας απέναντι στην κυβερνητική πολιτική δεν έχει σχέση με μια στείρα κριτική. Πρώτοι εμείς θα χειροκροτούσαμε εάν το παράδειγμα που μας πρότειναν οδηγούσε όχι στη γη της επαγγελίας αλλά τουλάχιστον στην καλυτέρευση της ζωή μας.

.................................

.(*) Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα  ΝΕΑ ΤΗΣ ΓΑΛΑΤΙΣΤΑΣ ( αρ. φύλ. 24 ΙΟΥΝΙΟΣ 1998). 

Σε αρκετά ήταν προφητικό. Σε άλλα αν αλλάξεις κάποιες λέξεις με σημερινές είναι σαν το έγραψες τώρα.