Παραμονή των φώτων, μετά το τέλος του «ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ»
ξεκινούσε ο παπάς να φωτίσει τα σπίτια. Γέμιζε το μπακρατσούδ΄ με νερό και ξαμολιότανε
στα σπίτια. Από τα χαράματα μέχρι που νύχτωνε. Δεν είχε δημοτικό φωτισμό τότε
και έπρεπε να τελειώσει μέχρι το βράδυ. Και όχι όπως σήμερα που γυρίζουν οι
παπάδες καμιά βδομάδα και ραντίζουν τα σπίτια, για τους ευνόητους λόγους.
Μαζί
σχεδόν πάντα είχε και ένα μικρό παιδάκι να κρατάει είτε ένα καλάθι είτε μικρό δισάκι' για να βάζει μέσα αυτά που του δίνανε οι νοικοκυρές. Κανά λουκάνικο - κυρίως
λουκάνικο που πάντα κάνανε και ένα μικρό
για τα μικρά παιδιά και για τον παπά - παστό, τυρί, κανά κλικ΄(1) και ο, τι άλλο είχαν
στο σπίτι. Από χρήματα λιγοστά. Με το που χάραζε και οι γεωργοί πηγαίνανε στην κοντινή βρύση και ρίχνανε μέσα σπόρους που σπέρνανε στα χωράφια τους για
να είναι ευλογημένα και να καρποφορήσουν. Και έβλεπες τις γούρνες γεμάτες από
σιτάρι, βρώμη, κριθάρι, καλαμπόκι, κουκιά, ρεβύθια κ.,α.
(*)…….Μια φορά λοιπόν σε ένα χωριό που ο παπάς είχε
γεράσει πλέον πήγε ένας νέος παπάς, Γιάννης το όνομα του, για να τον αντικαταστήσει. Τον πήρε μαζί του ο παλιός και γυρίζανε να φωτίσουν τα σπίτια και να του
μάθει και τα διάφορα …κόλπα του ……επαγγέλματος.
Πήγανε λοιπόν να φωτίσουν και το σπίτι από ένα «ΓΕΡΟ ΛΑΔΑ». Αρμαθιές τα λουκάνικα να κρέμονται . Βλέπει ο
παλιός ο παπάς πως ο σπιτονικοκύρης δεν έκανε κίνηση να τους δώσει κανένα λουκάνικο
και αναλαμβάνει δράση. ‘Αρχισε να ψέλνει «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου
κύριε…..»Και τη στιγμή που το χέρι του παπαγιάννη σκώθηκε ψιλά και ράντιζε τα
λουκάνικα συνέχισε «…..άπλωσε Γιάννη τη μανίκα (**)και πάρ΄΄ τη λουκανίκα….»
(1) Μικρό φωμί
(*)Είναι ένα μασάλι που μου το διηγιότανε ο παππούς μου
που 80 χρόνια πέρασε ως ψάλτης από τα αναλόγια των περισσότερων εκκλησιών του
χωριού, μια και κάποτε λειτουργούσαν όλες οι εκκλησίες συνέχεια
(**) το φαρδύ μανίκι του ράσου.
Και μου συμπλήρωνε ο παππούς με χιούμορ. « και γι΄αυτό το
λόγο κάνανε μακρυά τα μανίκια στα ράσα τους οι παπάδες….»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου