Δήλωση του Θ. Γκώγκου μέλος του ΔΣ του ΟΑΕΔ, εκπροσώπου των εργαζομένων με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ

Στη σημερινή συνεδρίαση του ΔΣ του ΟΑΕΔ έγινε ενημέρωση για την πράξη νομοθετικού περιεχόμενου η οποία ακουμπά εκ νέου τα ταμειακά διαθέσιμα του Οργανισμού. Ανεξαρτήτως παχιών λόγων ή συνθημάτων, η στάση του κάθε μέλους του ΔΣ και του κάθε φορέα, κρίνεται στην ψήφο και στην τελική απόφαση.

Η συζήτηση σήμερα αναλώθηκε σε νομικά θέματα, αν ο ΟΑΕΔ υπάγεται στους ασφαλιστικούς φορείς ή όχι, δηλαδή επί της ουσίας αν δεσμεύεται από την πράξη νομοθετικού περιεχομένου.

Όπως αποδεικνύεται από την πορεία των γεγονότων η κυβέρνηση αξιοποιεί κάθε δυνατότητα που έχει για να μαζέψει με κάθε τρόπο ότι ρευστό υπάρχει. Εφόσον υπήρξαν Οργανισμοί και φορείς που αρνήθηκαν το προηγούμενο διάστημα τις  «επενδυτικές συμβουλές» της κυβέρνησης ή δε δέχτηκαν την επίκληση του «πατριωτικού» καθήκοντος για τη μεταφορά των διαθέσιμων στην ΤΤΕ, η απάντηση ήταν η χθεσινή πράξη νομοθετικού περιεχόμενου. Φυσικά, τίποτα δεν εμποδίζει την κυβέρνηση να φέρει και νέα πράξη νομοθετικού περιεχομένου και να μετατρέψει το σημερινό «δύνανται» των ασφαλιστικών φορέων σε «υποχρεούνται», όσον αφορά την τοποθέτηση των διαθέσιμων και των αποθεματικών στην ΤΤΕ.

Είτε με πιέσεις, εκβιασμούς και απειλές στα ΔΣ είτε με απευθείας πράξεις νομοθετικού περιεχομένου είναι πλέον καθαρό ότι μπαίνει σε προτεραιότητα η πληρωμή των δανειστών σε σχέση με την κάλυψη των άμεσων λαϊκών αναγκών.

Με βάση τα παραπάνω, στη σημερινή συνεδρίαση ανακαλύφθηκε ότι πλεονάζουν ακόμα 50 εκατομμύρια ευρώ. Μαζί με τα 120 εκατομμύρια που δόθηκαν πριν 20 μέρες με απόφαση του ΔΣ, η κυβέρνηση ομολογεί πως  170 εκατομμύρια δε λείπουν σήμερα από τους ανέργους, τους εργαζόμενους αλλά από τους δανειστές.

Η πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ για συνολική καταδίκη της πράξης νομοθετικού περιεχόμενου ως μορφή και περιεχόμενο και άρνηση εφαρμογής της, δεν υιοθετήθηκε από το ΔΣ.

Αξιοσημείωτη είναι η στάση των δυνάμεων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, νέου και παλιού. Μεταλλάσσονται, ετεροκαθορίζονται αναλόγως με το ποιο κόμμα βρίσκεται στην κυβέρνηση, δεν εκφράζουν τα συμφέροντα, τον καημό και τις ανάγκες των εργαζόμενων.

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουν καθήκον να ενημερώσουν τους εργαζόμενους, να καταδικάσουν τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης, να απαιτήσουν «εδώ και τώρα» κάλυψη όλων των ανέργων, ουσιαστική προστασία των ίδιων και των οικογενειών τους. Οι εργαζόμενοι δε φταίνε για την κρίση, δεν υπάρχει συνυπευθυνότητα. Αρκετά ματώσαμε για την πλουτοκρατία και για τα κέρδη της.