Το αίσχος της απλήρωτης δουλειάς βαφτίζεται «μαθητεία»

Με πρόσφατη ΚΥΑ, εργοδότες και κράτος απαλλάσσονται ακόμα και από τα ψίχουλα που δίνουν στους σπουδαστές των ΙΕΚ

Η κατάπτυστη Κοινή Υπουργική Απόφαση με την οποία ενισχύεται το καθεστώς της απλήρωτης δουλειάς για τους «μαθητευόμενους»

Το μεγαλύτερο αίσχος λέγεται μαθητεία. Είναι σωστό χρυσωρυχείο για τους επιχειρηματικούς ομίλους στον τουρισμό, αφού τους προμηθεύει με εντελώς τσάμπα προσωπικό για 4-5 μήνες το χρόνο και μάλιστα στην υψηλή σεζόν. Σπουδαστές ιδιωτικών και δημόσιων ΙΕΚ τουριστικών επαγγελμάτων λιώνουν κυριολεκτικά στη δουλειά για ένα πιάτο φαΐ και 300 ευρώ το μήνα, που τα καταβάλλει το κράτος. Ο επιχειρηματίας απλά τους έχει και δουλεύουν γι' αυτόν ολημερίς. Αυτή την ευκαιρία, κυρίως, εκμεταλλεύονται τα εποχικά ξενοδοχεία, γιατί εκείνο το διάστημα είναι κλειστές οι σχολές.

Ούτε «δεκάρα τσακιστή» από κράτος κι εργοδότες

Σαν να μην αρκούσε αυτό, με πρόσφατη Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ Β'/1953/10.9.2015) της επιχειρησιακής κυβέρνησης για λογαριασμό της σημερινής συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και των επόμενων κυβερνήσεων, ανοίγει ο δρόμος οι σπουδαστές αυτοί που κάνουν την πρακτική τους να μην παίρνουν δεκάρα τσακιστή! Συγκεκριμένα, στην ΚΥΑ αναφέρεται πως «η πρακτική άσκηση ή η μαθητεία σε δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς είναι δυνατόν να χρηματοδοτείται από εθνικούς ή/και κοινοτικούς πόρους, σύμφωνα με τις ισχύουσες κάθε φορά διατάξεις».

«Επομένως, μπορεί και να μην είναι δυνατόν, άρα να μην πληρώνονται καθόλου για το εξάμηνο της πρακτικής τους, να δουλεύουν εντελώς τσάμπα», σχολιάζει το Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής.

Οι σπουδαστές εργάζονται για ψίχουλα και ανασφάλιστοι. Ασφαλίζονται μόνο για την περίπτωση εργατικού ατυχήματος. Με την ίδια ΚΥΑ, ο επιχειρηματίας απαλλάσσεται κι από το 1% του ελάχιστου μεροκάματου που κατέβαλε για την Ασφάλιση του επαγγελματικού κινδύνου των μαθητευόμενων. Ετσι αναφέρεται πως «τα ΙΕΚ, δημόσια και ιδιωτικά, μεριμνούν για την Ασφάλιση των πρακτικά ασκούμενων/μαθητευόμενων στο ΙΚΑ, μόνο για την περίπτωση ατυχήματος στους χώρους εργασίας κατά τη διάρκεια πραγματοποίησης της πρακτικής άσκησης ή της μαθητείας, με ποσοστό 1% επί του ετήσιου τεκμαρτού ημερομισθίου της δωδέκατης ασφαλιστικής κλάσης του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ. Η εν λόγω δαπάνη βαρύνει τη Γενική Γραμματεία Διά Βίου Μάθησης και Νέας Γενιάς του υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, για τα δημόσια ΙΕΚ που υπάγονται στην αρμοδιότητά της».

Εκτός από τα ελληνικά ΙΕΚ, διακινούνται μέσω εταιρειών που μεσολαβούν και ξένοι σπουδαστές σχολών από διάφορες χώρες, κυρίως της Ανατολικής Ευρώπης. Αυτές οι εταιρείες «χρεώνουν» στον ξενοδόχο 300 ευρώ «το κεφάλι». Από κει και πέρα δίνει και μερικά ψίχουλα στον ξένο μαθητευόμενο και «καθαρίζει» για την υψηλή σεζόν.

«Τσακίζουν» κορμιά και συνειδήσεις

Τα κέρδη για τα ξενοδοχεία είναι τρομακτικά: «Για τους 5 περίπου μήνες που θα έχει το σπουδαστή, αν απασχολούσε έναν εργαζόμενο 10-12 ώρες τη μέρα, Σαββατοκύριακα κ.λπ., θα έπρεπε θεωρητικά με βάση την εργατική νομοθεσία και τη ΣΣΕ να του δώσει πάνω από 1.200 ευρώ το μήνα. Αντ' αυτού δίνει 300 ευρώ στο δουλέμπορο για όλους τους μήνες και στην καλύτερη ένα φιλοδώρημα στον ξένο μαθητευόμενο! Στους Ελληνες δεν πληρώνει τίποτε απολύτως, αφού τα καταβάλλει το κράτος. Τους παρέχει αναγκαστικά φαγητό και ένα δωμάτιο, όπου κοιμάται μαζί με άλλους, "εφτά νομά σ' ένα δωμά"», τονίζει ο Ν. Παπαγεωργίου, πρόεδρος του κλαδικού Συνδικάτου Αττικής.

«Δεν είναι όμως μόνο το οικονομικό», συμπληρώνει. «Οταν πας να κάνεις πρακτική, σκοπός είναι να μάθεις τη δουλειά από έναν έμπειρο συνάδελφο. Αυτούς τους "πετάνε" σε ένα πόστο και τους λένε "βγάλτε πέρα". Καλύπτουν θέσεις εργασίας. Μεγάλο ζήτημα είναι η ιδεολογική παρέμβαση, η διαμόρφωση της συνείδησης του νέου, του αυριανού εργαζόμενου. Τι καταλαβαίνει το παιδί από τα πρώτα του βήματα στον κλάδο, τελειώνοντας την πρακτική του; Να σκύβει το κεφάλι, να δουλεύει ατέλειωτα, να μην πληρώνεται. Μόλις βγει στην παραγωγή, θα του φανεί πολύ πιο εύκολο να δουλεύει για 400 και 500 ευρώ...».

ΠΗΓΗ